In dit reisverslag nemen we je mee op een adembenemende tweedaagse trekking naar de top van Mount Toubkal in Marokko, de hoogste berg van Noord-Afrika. Ben je benieuwd welke ongepolijste schoonheid je onderweg naar de 4167 meter hoge top allemaal tegenkomt? Lees dan verder en laat je inspireren door dit reisverslag over wandelen in het Atlasgebergte, de beklimming van Mount Toubkal.
De wekker gaat vroeg in het verblijf in Marrakesh. De vogels fluiten, maar voor de rest is het nog helemaal stil in de riad. Verblijven in een riad is overigens echt een aanrader in Marokko. Dit is een traditioneel Marokkaans huis, vaak met een prachtige binnentuin. De gastvrouw heeft het ontbijt al voor ons klaargezet. Marokkanen zijn echte zoetekauwen, dus het ontbijt bestaat vooral uit yoghurt met fruit en Marokkaanse broden met jam. Gelukkig hebben we deze koolhydraten hard nodig, want we gaan vandaag al ruim 12 kilometer wandelen. Om 08:00 uur worden we door een chauffeur van de trekkingsorganisatie opgehaald.
Na een autorit van twee uur arriveren we in Imlil, een klein Berberdorp dat als uitvalsbasis dient voor onze expeditie. Hier maken we kennis met onze gids. Hij zal ons de komende twee dagen naar de top loodsen. Naast een tijdsplanning neemt de gids een kleine paklijst met ons door. Het is namelijk belangrijk dat we de juiste kleding aantrekken en meenemen. Op de top vriest het, terwijl het in Imlil ruim 20 graden is. Het is daarom verstandig om vooral laagjes mee te nemen die je makkelijk aan en uit kunt trekken. Op aanraden van de gids huren we voor dag 2 zelfs dikke wintersporthandschoenen.
En dan is het tijd om te vertrekken. Onze gids leidt ons over smalle paden en kronkelende wegen uit Imlil. De ijle lucht en de start bergop zorgen ervoor dat ons lichaam even tijd nodig heeft om zich aan te passen. Imlil ligt immers al op 1800 meter hoogte. Gelukkig komen we na ongeveer een halfuur in een goed ritme en zakt onze hartslag naar een normaal tempo. Eenmaal uit het bergdorp worden we al snel omringd door een weelderig landschap van rotsen, groene velden en met sneeuw bedekte bergtoppen. In de verte kunnen we de top van Mount Toubkal al zien liggen.
We zijn ongeveer op de helft van de 12 kilometer lange hike naar het kamp. Na 3 uur wandelen hebben we al ongeveer 700 hoogtemeters in de benen. Het is dus tijd voor een welverdiende lunch! We lunchen in een van de kleine nederzettingen die we onderweg passeren. Het menu bestaat uit een pastasalade met makreel en heerlijke Marokkaanse linzen. De maaltijd geeft ons moraal voor het tweede gedeelte van de hike. Het is nog ongeveer drie uur lopen naar Refuge du Toubkal. Hier overnachten we vanavond op 3200 meter hoogte.
Met vermoeide benen en een voldaan gevoel arriveren we in het kamp. Het stuk van de lunchplek naar de refuge is misschien wel het mooiste gedeelte van de route. Het pad loopt dwars door twee machtige bergkammen. Hier en daar zie je een waterval die het riviertje in het dal vult. Er is vandaag meer water dan normaal, want gisteren heeft het flink gesneeuwd op de top.
In het kamp worden we verwelkomd met traditionele muntthee en popcorn om onze tekorten weer aan te vullen. Uit de keuken komen ondertussen de heerlijkste geuren van vers bereide kip- en groentetajines. Na het eten gaan we naar onze slaapkamer die we delen met 14 mede-avonturiers. Het stapelbed ligt misschien iets minder lekker dan ons eigen bed, maar de hele ervaring krijgt door het verblijf in het kamp zeker een extra dimensie. Rond 21:00 uur gaat het licht al uit. Bij iedereen voel je de spanning en het besef dat we slechts een paar uur verwijderd zijn van de ultieme uitdaging: de beklimming van de top van Mount Toubkal.
De wekker gaat ontzettend vroeg. Het is tijd voor de tweede etappe van onze reis. Na een stevig ontbijt stappen we de duisternis is. We willen nog een flink stuk omhoog wandelen voordat de zon de bergen magisch oranje zal kleuren. In het donker banen we ons een weg over rotsen en sneeuw. Onze hoofdlampen verlichten het pad, hoewel je niet echt meer van een pad kunt spreken. De hoogte en vermoeidheid zorgen ervoor dat elke stap een test is van doorzettingsvermogen en wilskracht. Gelukkig ligt er boven een fantastische beloning op ons te wachten. Naarmate de zon opkomt, worden de omliggende bergen gehuld in een gouden gloed. We zijn nu ongeveer op 4000 meter hoogte en het is nog ongeveer een uur wandelen naar de top.
Na een wandeling van 4 kilometer met ongeveer 900 hoogtemeters bereiken we de top van Mount Toubkal. Het uitzicht is adembenemend. De machtige bergtoppen strekken zich als een golvende zee voor ons uit. De ontlading is erg groot en de vermoeidheid is voor even verdwenen. We zijn erg trots op onze prestatie. Het lijkt inmiddels wel een week geleden dat we in Imlil waren. Na het nemen van een aantal foto's en het delen van een moment van triomf, beginnen we aan de afdaling. Omdat het 0 graden is op de top kunnen we helaas niet heel lang blijven.
Met een glimlach op ons gezicht en een voldaan gevoel verlaten we het hoogste punt van Noord-Afrika. Op de weg terug naar het kamp moedigen we andere wandelaars aan die nog onderweg zijn naar de top. Naar beneden gaat een stuk sneller dan omhoog. Na anderhalf uur zijn we alweer weer terug in het kamp. Hier pauzeren we een uur en maken we ons klaar voor de afdaling naar Imlil. Dit is nog een flinke wandeling van ongeveer 12 kilometer. Veel mensen kiezen er daarom voor om nog een nacht te verblijven in het kamp. Zij doen de afdaling op dag 3.
Het laatste gedeelte van de tocht is vooral een mentale beproeving. We voelen de vermoeidheid van de korte nacht en de vele kilometers die we al in de benen hebben. Gelukkig worden we nog steeds omringd door een prachtig landschap dat ons motiveert om door te zetten.
Terwijl we verder afdalen, voelen we de lucht geleidelijk warmer worden. De valleien onder ons worden steeds groener en Imlil komt eindelijk in zicht. Als we het dorp bereiken, worden we begroet door lachende gezichten van de lokale bevolking. Ze verwelkomen ons alsof we lang verloren vrienden zijn en vragen vol belangstelling naar onze avonturen op de berg. Het symboliseert de gastvrijheid en vriendelijkheid van de mensen in deze regio.
De trekking zit erop en we nemen plaats in de auto die ons terug naar Marrakesh zal brengen. Terwijl we achteroverleunen en de vermoeidheid ons overvalt, kijken we terug op de afgelopen twee dagen. Het was een ongelooflijke ervaring, vol onvergetelijke momenten. We hebben genoten van de prachtige landschappen en veel geleerd over de Berberse cultuur en gastvrijheid. Deze tweedaagse trekking naar de top van Mount Toubkal is daarom een ervaring die we iedere avonturier aanbevelen.
